Eerste week

Ik ben al een week terug in Guinee, dus het wordt wel eens tijd voor een update! Ik ben al redelijk gewend hier, het duurde nog geen 24 uur of ik voelde me weer helemaal thuis in de drukke stad. M'n leven nu is echter wel compleet anders dan m'n leven op de Africa Mercy vorig jaar. Ik zit nu midden in de stad, en dat betekent dat ik vaak, net als alle Conakryanen, geen elektriciteit of stromend water heb. Ik moet nu ook m'n eigen boodschappen doen, samen met m'n huisgenote.

Ik heb volgens mij nog helemaal niet gezegd wat ik hier nu eigenlijk uitvoer, dus laat ik dat nu ook eens doen. De meeste ochtenden breng ik door op een radiostation, daar doe ik wat simpel werk voor de eigenares, die ook het kindertehuis waar ik werk opgericht heeft. 's Middags ben ik meestal in het kindertehuis, waar ik voornamelijk met de twee gehandicapte jongetjes werk. De jongetjes, Daniel en Moïse, hebben hersenverlamming, en ze kunnen heel weinig. Ze zijn allebei drie jaar oud, maar kunnen niet lopen of kruipen, Daniel kan zelfs niet eens omrollen. Moïse is wat beweeglijker, maar ook hij kan heel weinig. In de afgelopen week heb ik twee keer de fysiotherapeut ontmoet die bijna elke week oefeningen doet met de jongetjes, en hij heeft me laten zien wat ik met ze kan doen. Nu doe ik dus elke dag oefeningen met ze, in de hoop dat hun motorische vaardigheden vooruit zullen gaan. De fysiotherapeut is er van overtuigd dat in ieder geval Moïse moet kunnen leren lopen als hij genoeg gestimuleerd wordt, dus daar streven we naar. Wat ik ook doe, is dat ik de verzorgsters in het kindertehuis laat zien wat voor oefeningen ik met de jongetjes doe, zodat zij het ook kunnen leren. De verzorgsters hebben het natuurlijk druk met de andere tien kinderen, maar het is gewoon een feit dat Daniel en Moïse te weinig aandacht en stimulatie krijgen. Ze vragen niet zo vaak om aandacht als de andere kinderen, en dus krijgen ze minder aandacht.

In het weekend ben ik vrij, dus dan heb ik tijd om met vrienden af te spreken of om gewoon lekker uit te rusten. Ik ben vanochtend weer naar de kerk geweest waar ik vorig jaar vaak kwam en het was superleuk om weer terug te zijn!