The Sail

Het is alweer een week geleden dat ik een blog geschreven heb, dus het is wel weer tijd voor een nieuwe. In de afgelopen week heb ik mijn plekje in de housekeeping gevonden, dek 7 is mijn domein ;) Elke ochtend maak ik dek 7 schoon, en elke middag hang ik rond in de Laundry, help met de was opvouwen en verveel me een beetje. Er is niet zoveel te doen eigenlijk, maar dat zal nog wel veranderen als we in Guinee zijn.
We varen inmiddels, gisterochtend zijn we uit gevaren. M'n familie stond er om me uit te zwaaien. Het was fijn om ze nog even te zien en naar ze te kunnen zwaaien. Ik zal ze missen! De zee was heel kalm en de zon scheen volop. Ik hoefde niet te werken terwijl we uitvoeren en kon dus de hele tijd aan dek zijn. Ik heb gezwaaid tot m'n arm er bijna afviel! Toen we de haven uitwaren ben ik weer aan het werk gegaan, en dat was wel even wennen opeens. Probeer de trap maar eens te vegen terwijl ie van links naar rechts overhelt! Maar ik ben gelukkig niet omgevallen :)
Na een testrondje (huh, gaan we weer terug?) gingen we echt op weg, eerst een heel eind langs de kust van Tenerife. Rond een uur of drie, vier, lieten we de kust achter ons. Iets later, toen ik net vrij was, ging de Bow open, de voorplecht. Vanaf de Bow heb je zo'n geweldig uitzicht! Al dat blauw is echt indrukwekkend; er is niets anders te zien dan de blauwe oceaan met de wolkeloze blauwe lucht erboven. Maar 's avonds werd het nog indrukwekkender. Nadat we eerst een soortvan kerkdienst hadden, waaarin we met mensen van 32 verschillende nationaliteiten in een heen en weer schommelende zaal liederen zongen die iedereen kende, ben ik naar het bovenste dek gegaan. Het was echt donker, alleen een paar meter om het schip heen kon je nog iets zien, omdat het schip natuurlijk wel licht uitstraalt. Maar zonder al die lichtvervuiling waar we in Nederland altijd last van hebben, zijn er ZOVEEL sterren te zien! Eigenlijk realiseer je je dan pas hoe klein we eigenlijk zijn. Zelfs een groot schip als de Africa Mercy valt in het niets bij de weidsheid van de oceaan, en het nog veel grotere heelal... Heel bijzonder om mee te maken!
Maar... Vanochtend ging de wekker weer om 7 uur. Hallo realiteit. Na het ontbijt moest ik aan het werk, en bleek dat de persoon met wie ik normaal altijd dek 7 schoonmaak, ziek was. Ik kon dus in m'n eentje aan de gang. Dat was niet zo erg, want inmiddels weet ik wel hoe alles moet. Het duurde alleen wat langer. Bij de eerste toiletten die ik schoon moest maken ging alles goed. De deuren zwaaiden heen en weer en ik moest goed oppassen bij het lopen, maar verder had ik geen last van de bewegingen van het schip. Tot ik bij het derde toilet kwam. Ik was bijna met het derde toilet klaar, moest alleen nog dweilen. En ja hoor, op het moment dat ik de zwabber uit de emmer haal, maakt het schip een wat diepere beweging en de emmer gaat om. Natuurlijk had ik de emmer net op een kruising in de gang geparkeerd, en stroomde het water eerst naar links de gang in, en daarna naar rechts. Alsof het allemaal nog niet leuk genoeg was, bevond ik mij recht voor de Bridge, waar alle belangrijke geüniformeerde personen van het schip rondlopen, en was het kantoor van de kapitein in de gang direct links van me. Oeps.
Ik gooide snel mijn grote handdoek in het water maar één handdoek was niet genoeg om al het water op te deppen. Nu bleek wel weer dat ik écht de perfecte plek had uitgekozen, want ik kon niet verder van mijn cleaning closet af zijn. Ik ben de hele lengte van het schip overgerend om een paar droge handdoeken uit de kast te halen. En weer rennend terug natuurlijk, door smalle gangen op een bewegend schip. Interessante ervaring was dat. En het was echt een wonder dat ik niemand tegen kwam, en dat er niemand langs kwam terwijl ik aan het dweilen was...
Verder heb ik vandaag niets omgegooid, ben niet van de trap gevallen en ook niet tegen een muur opgelopen. Misschien krijg ik zeebenen :)
Ik hoopte de hele dag dat ik dolfijnen of walvissen zou zien, maar het bleef bij een hele groep vliegende vissen. Ze sprongen echt met z'n twintigen uit het water op, vlogen een stukje en doken weer onder. Echt heel mooi om te zien! En morgen komen de dolfijnen vast wel :)
Vanavond heb ik naar de zonsondergang gekeken, en ben nog even naar boven geklommen naar het zwembaddek helemaal bovenop het schip. Vanaf dat dek kun je (bijna) helemaal rondkijken. Ik wil natuurlijk geen mensen jaloers maken, maar het was echt heel mooi!
Morgen en zondag ben ik vrij, dan ga ik lekker uitslapen en rondhangen op de Bow, misschien nu en dan even naar de bibliotheek om een boek te lezen in een van de luie stoelen, die nu heen en weer schommelt als een schommelstoel.

Tot zover dit blog van een zéééér tevreden schoonmaakster... :)