Observing a surgery

Gisteren was ik vrij en omdat ik zoveel mogelijk wil doen gedurende mijn tijd hier aan boord, had ik me opgegeven om een operatie bij te wonen. Om half 10 's ochtends stond ik, gekleed in blauwe scrubs met het mercyships logo, bij het OR kantoor in het hospital op dek 3. Ik had geen idee wat voor operatie ik te zien zou krijgen, dus ik was heel benieuwd. Ik moest een mondkapje voor en een grote bril op (help, gaat het bloed alle kanten op spuiten ofzo?) en ook moest ik een haarnetje/kapje op m'n hoofd en hoesjes om m'n schoenen.
En toen mocht ik de grote deuren naar de OR door! Ik had nog nooit eerder een operatie in het echt gezien, dus ik vond het best wel spannend. De operatie die ik mocht zien, was een gezichtsoperatie: er was iets mis met het oor (stond scheef en had niet helemaal de goede vorm o.i.d.) en de patiënt had een hazenlip. Hij was ooit al eens geopereerd aan die hazenlip, maar dat was niet helemaal goed gegaan. De ooroperatie duurde minstens twee uur en al die tijd heb ik toegekeken. Het was zo interessant! De chirurgen sneden het oor bijna helemaal los en maakten nog veel meer huid los om het oor recht te kunnen leggen en op de goede plek weer vast te naaien... Ik zal het maar niet in detail gaan beschrijven ;)
Ik heb ook een tijdje met de anesthesist staan praten, die verbaasd was dat ik uit Nederland kwam, want ik had bijna geen Nederlands accent :) De anesthesist legde me uit wat er allemaal op de monitoren te zien was, zoals de hartslag. "the yellow line is the CO2, and as you can see the patient just stopped breathing. Which is fine." Juist... Blijkbaar was het geen probleem dat de patiënt een tijdje geen adem haalde... De sfeer in de operatiekamer was sowieso heel ontspannen, er stond zacht wat muziek aan en de verpleegsters zaten gezellig te praten.
Het was best raar om te zien hoe ze de huid aan de rechterkant van het hoofd van de patiënt helemaal opensneden en het oor daar maar een beetje los lag... En er zat dus een enorm gat in z'n hoofd, waarvan ik me afvroeg hoe ze dat ooit weer dicht gingen krijgen... Maar het is gelukt, alles werd weer keurig dichtgenaaid en nu is er weer iemand minder die bespot en gemeden wordt omdat hij er niet zo uitziet als de rest! Z'n hazenlip was in een half uurtje gerepareerd. Het was een simpele ingreep, die de chirurgen geroutineerd uitvoerden. Het is zo bijzonder, dat door zo'n kleine operatie zoveel kan veranderen!
Na de lunch heb ik nog een half uurtje toegekeken bij een andere operatie. Dat was maar een korte operatie en ik heb helemaal geen bloed gezien. De patiënt was een dayworker die een ongeluk had gehad waarbij hij twee van z'n vingers had gebroken. Er moest een pin in z'n vinger geboord worden, maar ik kon niet goed zien wat ze precies deden. Ze gebruikten een X-ray machine, dus ik moest een soort van schort voor om de straling tegen te houden. Interessante ervaring :)

De operaties op beide patiënten zijn goed gegaan en ik heb een interessante dag gehad!